تاثیر زمان قطع آخرین آبیاری و منابع مختلف کودی بر خصوصیات بنه زعفران

به‏ منظور بررسی تاثیر زمان قطع آخرین آبیاری و منابع مختلف کودی بر خصوصیات بنه زعفران (Crocus sativus L.)، آزمایشی به صورت اسپیلت‏پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه چهار ساله تحقیقاتی جهاد کشاورزی واقع در روستای لاله زار، شهرستان بردسیر، استان کرمان در سال 95-1394 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل زمان قطع آخرین آبیاری (15 روز قبل از زمان عرف منطقه (اول اردیبهشت)، عرف (15 اردیبهشت) و 15 روز بعد از عرف (2 خرداد)) به عنوان عامل اصلی و منابع مختلف کودی (کود گاوی 40 تن در هکتار، کود مرغی 15 تن در هکتار، ورمی کمپوست 10 تن در هکتار، اسید هیومیک 2 کیلوگرم در هکتار و کود شیمیایی شامل 200 کیلوگرم در هکتار کود اوره و 140 کیلوگرم در هکتار فسفر و پتاسیم) به عنوان عامل فرعی بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تاثیر تیمار قطع آبیاری بر وزن تر و خشک بنه و متوسط وزن بنه معنی دار (p≤0.05) بود، ولی تاثیر معنی داری بر تعداد بنه در واحد سطح و تعداد جوانه در بنه نداشت. تاخیر در قطع آبیاری منجر به کاهش معنی‏دار صفات شد. به ‏طوری‏که، بیشترین میزان وزن تر (516/5گرم در متر مربع) و خشک (294/8گرم در متر مربع) بنه و متوسط وزن بنه (4/21 گرم) در تیمار قطع زود هنگام آبیاری (قبل از عرف) حاصل شد. تاثیر منابع کودی نیز بر کلیه صفات مورد بررسی معنی ‏دار بود. تمامی تیمارهای کودی به استثنای اسید هیومیک منجر به افزایش معنی‏دار وزن بنه نسبت به تیمار شاهد شدند. استفاده از ورمی‏ کمپوست منجر به تولید بیشترین تعداد بنه در متر مربع (137/1)، وزن تر بنه (595/6گرم در متر مربع)، وزن خشک بنه (341 گرم در متر مربع) و متوسط وزن بنه (4/30 گرم) شد. بیشترین تعداد جوانه در بنه (3/83) نیز در تیمار مصرف کود شیمیایی بدست آمد. بطورکلی، قطع آبیاری در اوایل اردیبهشت و استفاده از کود آلی ورمی‏ کمپوست بهترین شرایط را برای تولید بنه زعفران در منطقه بردسیر کرمان دارا بودند.