بررسی تاثیر تقویت کننده رتینوئیک اسید بر تمایز سلول های مزانشیمال مشتق شده از مغز استخوان رت به سلول های بتا و ترشح انسولین

سلول های بنیادی مزانشیمال از انواع بافت های adult انسان مشتق می شود و خودسازی و تمایز به انواع سلولی را تقویت می کند. رتینوئیک اسید (RA) برای توسعه جنینی پانکراس ضروری است. اثر RA در تمایز سلول های بنیادی مزانشیمال مشتق از مغز استخوان (BMMSCs)، به سلول های بتا موردمطالعه قرار گرفت.

مغز استخوان رت ها، با استفاده از روش flashing، تهیه شدند و با روش فلوسیتومتری مارکرهای سطحیBMMSCs  تائید شدند.BMMSCs  در چهار گروه تیمار گردیدند 1) عصاره پانکراس رت یا RPE(250µg/ml)، 2) RPE (250µg/ml) + RA (10µM)، 3) گروه بدون تیمار 4) گروه الکل 10% به عنوان حامل و گروهRA (10µM)   به عنوان کنترل. ترشح انسولین با روش ELISA ارزیابی شد. بیان انسولین با روش RT-PCR تعیین گردید.

نتایج حاصل از RT-PCR نشان دادند که انسولین در گروه RPE و RPE + RA بیان شد. ترشح انسولین با تست ویلکاکسون در گروه RPE + RA به طور معنی داری بیش از گروه RPE است (P<0.05).

 این مطالعه نشان داد که RA تمایز سلول های BMMSCs را به سلول های تولیدکننده انسولین تقویت می کند و ترشح انسولین در این سلول ها را افزایش می دهد.