نقد جامعه شناختی نمایشنامه افول نوشته اکبر رادی

این مقاله در صدد آنست که «نمایشنامه افول» اثر اکبر رادی را بر مبنای نقد جامعه شناختی بررسی کند. پرسشهایی که با آن مواجه ایم این است که نخست، ساختار زیبایی شناختی نمایشنامه افول به عنوان یک اثر واقعگرا تا چه میزان با ساختار جامعه دهه چهل رابطه متقابل برقرار کرده است و دوم اینکه نویسنده به عنوان فردی از طبقه روشنفکر چگونه ایدئولوژی و آگاهی ممکن این طبقه را در اثر خود بازتاب داده است؟ نگارنده با روش تحلیلی توصیفی به این نتیجه رسیده است که کلیت ساختار نمایشنامه افول با نشان دادن طبقات مختلف جامعه و شکاف موجود میان آنها به عدم کامیابی جنبشهای اجتماعی در دهه چهل و آسیب شناسی آن دلالت دارد و نویسنده اگرچه ایدئولوژی و آگاهی ممکن طبقه روشنفکر را در اثر خود منعکس می کند، اما با دوری از تحمیل ایدئولوژی خود به جهان اثر، به سبک رئالیسم پایبند و وفادار می ماند.