بررسی ساختارهای زمین شناسی در منطقه کاکی بوشهر (زاگرس مرکزی) با استفاده از واون سازی یک ‎بعدی زمان سیر

رسوبات بخش فوقانی پوسته در کمربند چین و رورانده زاگرس بر روی ساختار نمکی کامبرین هرمز با ضخامت کم قرار دارد که اطلاعات مربوط به این ساختار صرفا به مطالعه برون زدگی ها به عنوان گنبد نمکی در سطح، محدود می شود. با توجه به چگالی نسبتا کم نمک نسبت به چگالی محیط اطراف خود، انتظار بر این است که وجود این ساختار در عمق باعث کاهش میانگین سرعت موج فشارشی در آن لایه نسبت به سرعت در لایه های بالاتر شود. از آنجا که زمین لرزه 20 فروردین 1392 کاکی بوشهر، با بزرگای گشتاوری 2/6، در ناحیه ای به وقوع پیوست که برون زدگی سری هرمز در سطح کاملا مشهود است، لذا به منظور یافتن شواهدی از این ساختار نمکی به عنوان زون کم‎سرعت در عمق با استفاده از اطلاعات مربوط به پس لرزه های این زمین لرزه، ثبت شده توسط یک شبکه لرزه نگاری متراکم محلی و موقت با کیفیت و دقت بالا، مدل یک بعدی سرعت با استفاده از 10459 زمان رسید موج P حاصل از 978 پس لرزه وارون سازی شد. بر اساس نتایج این مطالعه لایه ای به ضخامت 4 کیلومتر در سطح، دارای سرعت پایین موج فشارشی مشاهده می شود که بر اساس ستون چینه شناسی می توان آن را مرتبط با گروه نامقاوم و متحرک بالایی دانست. در عمق 4 کیلومتر افزایش ناگهانی سرعت از 9/3 کیلومتر بر ثانیه به 45/5 کیلومتر بر ثانیه دال بر گذر از ساختار متحرک بالایی به گروه مقاوم است. بر اساس نتایج به دست آمده در عمق 8 کیلومتر کاهش سرعت مشاهده شده تا عمق 12 کیلومتر وجود سری هرمز در عمق را تایید می کند.