بررسی ساختار عاملی، پایایی و روایی نسخه فارسی مقیاس عدم درگیری اخلاقی

عدم درگیری اخلاقی به فرآیندی اطلاق می شود که با تغییر در درک و فهم اخلاقی خود اعمال غیراخلاقی را توجیه می کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی پایایی، روایی و تعیین ساختار عاملی مقیاس عدم درگیری اخلاقی در جمعیت ایرانی بود. پژوهش حاصر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری دانش آموزان مقطع متوسطه دوم استان لرستان در سال تحصیلی 1398-1397 بود. نمونه آماری 617 دانش آموز (324 پسر و 293 دختر) که به روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب و به پرسشنامه پاسخ دادند. داده های پژوهش حاضر از طریق مقیاس عدم درگیری اخلاقی (بندورا و همکاران، 1996) گردآوری شد. داده های پژوهش از طریق نرم افزارهای SPSS 21 و LISREL 8.8 و آزمون همسانی درونی (آلفای کرونباخ)، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تاییدی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته های تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تاییدی پژوهش حاضر نشان داد که داده های این پژوهش با یک عامل برازش مطلوبی نشان می دهند. نتایج به دست آمده حاکی از این است که مقیاس عدم درگیری اخلاقی از روایی و پایایی مناسبی جهت استفاده در جمعیت ایرانی برخوردار است.