مدل یابی معادلات ساختاری روابط بین قابلیت های سیستم مدیریت یادگیری (LMS) با تقویت باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیم دانشجویان مجازی دانشگاه اصفهان

هدف پژوهش حاضر سنجش روابط بین قابلیت های سیستم مدیریت یادگیری (LMS) با تقویت باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیم دانشجویان مجازی دانشگاه اصفهان بود.

روش پژوهش، توصیفی - همبستگی و روش تحلیل از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانشجویان مجازی دانشگاه اصفهان در سال 97-1396 به تعداد 311 نفر تشکیل می دادند. حجم نمونه براساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 155 بود. روش نمونه گیری، تصادفی ساده بود. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه استفاده گردید: پرسشنامه محقق ساخته قابلیت های سیستم مدیریت یادگیری و پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیم و باورهای انگیزشی (MSLQ) پینتریج و دی گروت (1990). روایی پرسشنامه ها تائید شد و پایایی آن ها با روش آلفای کرونباخ به ترتیب 97/0 و 91/0 به دست آمد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS23 و Lisrel صورت گرفت.

نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که قابلیت های سیستم مدیریت یادگیری با باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیم (راهبردهای شناختی و فراشناختی) رابطه مثبت و معناداری دارد (05/0≥P). نتیجه گیری: همچنین نتایج معادلات ساختاری نشان داد که قابلیت های سیستم مدیریت یادگیری با ضرایب مسیر 79/0، 58/0 و 55/0 به ترتیب 62، 34 و 30 درصد از واریانس راهبردهای شناختی، فراشناختی و باورهای انگیزشی را تبیین می نماید (96/1t≥؛ 05/0P≤).