مقایسه تاثیر آموزش به شیوه نقشه مفهومی فردی و گروهی بر انگیزش و پیشرفت تحصیلی درس مطالعات اجتماعی

نقشه مفهومی یکی از راهبردهای آموزشی است که به شیوه گروهی و انفرادی برای ایجاد انگیزش و یادگیری معنادار استفاده می شود، بنابراین هدف این پژوهش مقایسه تاثیر آموزش به شیوه نقشه مفهومی فردی و گروهی برانگیزش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود.

در این پژوهش از روش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش (1- نقشه مفهومی گروهی 2- نقشه مفهومی فردی) و یک گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان شهر همدان در سال 1392 بود، نمونه آماری 60 نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند، سپس به طور تصادفی در گروه های آزمایش (20 نفر نقشه مفهومی گروهی 20 نفر نقشه مفهومی فردی) و 20 نفر گروه کنترل قرار گرفتند. گروه اول تحت آموزش با نقشه مفهومی گروهی، گروه دوم تحت آموزش با نقشه مفهومی فردی و گروه سوم گروه کنترل تحت آموزش با روش سنتی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه انگیزش تحصیلی مک اینرنی و آزمون پیشرفت تحصیلی مطالعات اجتماعی اول دبیرستان به دست آمد. جهت تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس یک متغیره استفاده شد.

نتایج تحلیل کوورایانس نشان داد که آموزش با شیوه نقشه مفهومی گروهی و نقشه مفهومی فردی در گروه آزمایش به طور معنی داری باعث افزایش انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان شده است (001/0p<). همچنین آموزش با شیوه نقشه مفهومی گروهی بر انگیزش و پیشرفت تحصیلی از آموزش با شیوه نقشه مفهومی فردی اثربخش تر بود (001/0p<).

کاربرد نتایج این پژوهش برای دست اندرکاران آموزش این است که به منظور افزایش انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، باید به نقش عوامل انگیزشی نقشه مفهومی توجه نمایند.