طراحی و تبیین مدل رهبری توزیعی درنظام آموزش عالی (مطالعه: دانشگاه فردوسی مشهد)

این پژوهش بر اساس یک مدل جامع و متمرکز، به بررسی وضعیت رهبری توزیعی و مولفه های آن در دانشگاه فردوسی مشهد می پردازد. این‎ ‎پژوهش‎ ‎بر‎ ‎حسب‎ ‎هدف‎ ‎توسعه ای-کاربردی،‎ ‎براساس‎ ‎شیوه‎ های‎ ‎گردآوری‎ ‎داده ها‎ ‎توصیفی‎ ‎از‎ ‎نوع پیمایشی، و بر ‏مبنای ماهیت داده ها پژوهشی آمیخته (کیفی- کمی) به شمار می آید. نمونه منتخب از بین اساتید (عضو هیئت علمی و حق التدریس) و ‏کارکنانی انتخاب می شوند. برای سنجش روایی پژوهش پرسشنامه در اختیار 30 نفر از خبرگان دانشگاه فردوسی مشهد قرار گرفت، که خبرگان پایایی صوری پرسشنامه را مورد تایید قرار دادند. همچنین برای تعیین پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. برای این منظور پرسشنامه در اختیار 30 نفر از جامعه آماری بخش کمی قرار گرفت که با توجه به ضریب آلفای کرونباخ به دست آمده پایایی پرسشنامه مورد تایید است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که فرهنگ سازمانی، تصمیم گیری مشارکتی، توسعه کارگروهی، جو اخلاقی، ماموریت چشم انداز و اهداف، اعتماد، حمایت همه جانبه و بهبود قابلیت رهبری از عوامل تاثیر گذار بر مدل رهبری توزیعی در نظام آموزش عالی در دانشگاه فردوسی مشهد می باشد