نشانه شناسی زمان در نمایشنامه المهرج اثر محمد الماغوط

این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی به مطالعه تقابل و هم بستگی عنصر زمان در قالب لایه ای رمزگانی، با دیگر نظام های نشانه ای می پردازد. هدف از انجام این پژوهش کشف مهم ترین نشانه های زمانی و چگونگی بازنمود آن ها، همچنین بررسی کارکرد سایر سطوح دلالی در تبیین و پیشبرد این نوع نشانه ها می باشد. یافته های تحقیق بیانگر آن است که در نمایشنامه مهرج، زمان به عنوان یک زیررمزگان اجتماعی نقش بسیار مهمی را درشناسایی استعدادهای نهفته متن، مفاهیم ثانویه و ایدئولوژی حاکم بر آن ایفا نموده و دارای ارتباطی تنگاتنگ و معنادار با لایه های دلالی دیگر می باشد، از سویی زمان در آن لایه ها تاثیرگذار است ، از سوی دیگر شبکه گسترده ای از سطوح متنی همچون مکان، شخصیت پردازی، کشمکش و کنش به شکل صریح و ضمنی بر مفهوم زمان دلالت می کند. همچنین در فضای نمایش نوعی زمان غیرخطی و گسسته نما حاکم است که در نتیجه آشفتگی جهان امروز، تناقض و قاعده گریزی هنجارهای فرهنگی اجتماعی به وجود آمده است.