اثرات افت شرایط بدنی پس از زایمان بر شاخص های سوخت و ساز انرژی در دوره میانی شیردهی گاوهای هولشتاین

پیشینه: ارزیابی شاخص های سوخت و ساز انرژی در گاوهای هولشتاین دوره میانی شیردهی جهت نظارت بر وضعیت سلامتی ضروری است.

هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثرات افت کم (75/0≤) در مقابل زیاد (75/0>) در نمره وضعیت بدنی (BCS) تا روز 60 پس از زایمان بر شاخص های سوخت و ساز انرژی در دوره میانی شیردهی گاوهای هولشتاین بود. روش کار: بیست و هشت راس گاو هولشتاین از روز زایمان تا روز 120 شیردهی وارد مطالعه شدند. نمونه های خون کامل در روزهای 60، 90 و 120 شیردهی (DIM) اخذ شد. سطح انسولین، گلوکز، اسیدهای چرب غیر استریفیه (NEFA) و بتا-هیدروکسی بوتیرات (BHB) سرم اندازه گیری شد. نتایج: در گاوهای با افت کم BCS (گروه LoD)، انسولین در روزهای 60 تا 120 شیردهی تغییر معنی داری نکرد، اما در گاوهای با افت زیاد BCS (گروه HiD)، سطح انسولین افزایش یافت (P<0.001). غلظت گلوکز در گاوهای LoD به طور خطی کاهش یافت (P=0.039) و در گروه HiD در روز 90 افزایش درجه دوم نشان داد (P=0.028). غلظت NEFA در گروه HiD تغییرات خطی (P=0.04) و درجه دوم (P=0.002) داشت. گاوهای HiD در روز 120 انسولین بالاتری نسبت به گاوهای LoD داشتند (P=0.017). میزان گلوکز در گاوهای گروه HiD در روز 60 DIM کمتر بود (P<0.01). غلظت NEFA در گاوهای HiD در روز 90 بالاتر بود (P<0.01). شاخص های جایگزین مقاومت به انسولین (محاسبه شده بر اساس غلظت متابولیت های اندازه گیری شده) بین دو گروه، در روز 90 شیردهی متفاوت بود که نشان دهنده کاهش حساسیت به انسولین در گاوهای HiD می باشد.

نتیجه گیری: کاهش زیاد ذخایر بدن در اوایل شیردهی ممکن است منجر به اختلالاتی در سوخت و ساز انرژی در مرحله میانی شیردهی شود. کنترل افت BCS در اوایل شیردهی ممکن است به کاهش چنین تغییراتی، احتمالا از طریق تغییر حساسیت بافت ها به انسولین کمک کند.