اثر سطوح مختلف موننسین بر عملکرد رشدی و اسیدهای چرب فرار شکمبه گوساله های ماده قطع شیر هلشتاین

به منظور بررسی سطوح مختلف موننسین بر روی صفات عملکردی، مصرف و بازده خوراک و همچنین میزان اسیدهایچربفرار شکمبه گوساله های قطع شیر هلشتاین، آزمایشی با 66 راس گوساله ماده با میانگین سن 5±90 روز و میانگین وزن 5±103 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت 90 روز انجام شد. تیمارها شامل: 1) گروه شاهد بدون دریافت موننسین، 2) گوساله هایی که 70 میلی گرم موننسین در روز دریافت کردند و 3) گوساله هایی که 140 میلی گرم در روز موننسین دریافت کردند. ماده خشک مصرفی روزانه گوساله ها دارای تفاوت معنی دار (0/01=P) بود. میانگین خوراک مصرفی روزانه به ترتیب برای تیمارهای 1تا 3 برابر با 99/5، 82/5 و 4/04 کیلوگرم بود که تیمار حاوی 70 میلی گرم موننسین کمترین مصرف و تیمار حاوی 140 میلی گرم موننسین بالاترین مصرف را دارا بودند. ضریب تبدیل غذایی در ماه 5 بین گروه های آزمایشی دارای تفاوت معنی دار بود (05/ 0=P). وزن بدن گوساله هایی که موننسین دریافت کرده بودند بیشتر از گروه شاهد بود و در کل وزن بدن تیمار حاوی 70 میلی گرم موننسین با گروه شاهد دارای تفاوت معنی دار بود (0/05≥P). میانگین افزایش وزن روزانه ماه پنجم بین گروه های آزمایشی دارای تفاوت معنی دار (0/05≥P) بود و تیمار با 140 میلی گرم موننسین دارای بیشترین افزایش وزن روزانه بود. میانگین افزایش قد گوساله ها نیز بین تیمارهای آزمایشی دارای تفاوت معنی دار (05/0≥P) بود و تیمار با 70 میلی گرم موننسین با 65/12 سانتی متر افزایش قد دارای بیشترین رشد بود. تیمارهای آزمایشی از لحاظ پروپیونات نیز دارای تفاوت معنی دار بودند، به طوری که تیمار حاوی 70 میلی گرم موننسین دارای بیشترین غلظت بود.