ارزیابی تغییر مکانی کیفیت و تعیین شبکه بهینه پایش آب زیرزمینی دشت شهرکرد با روش های زمین آمار

منابع آب های زیرزمینی از با ارزش ترین منابعملی،و حفاظتاز کیفیتآن حیاتی است.یکی از راه های مناسب برای جلوگیری از آلودگی آب های زیرزمینی بررسی تغییرات مکانی کیفیت آن ها و مدیریت بهره برداری از منابع آب و کاربری زمین است. در این پژوهش تغییرات متغیرهای کیفی آب زیرزمینی دشت شهرکرد در مقیاس مکانی بررسی، و شبکه ی بهینه ی پایش تراز سطح ایست آبی در آن ارزیابی شد. مدل های مختلف زمین آماری با نرم افزارArc GIS 10.3  به داده های کمی و کیفی آب زیرزمینی برازش داده و بهترین مدل انتخاب شد. با توجه به معیارهای ارزیابی خطا و معیار ارزش یابی متقابل، تخمین گر کریجینگ عام با روند درجه ی یک و مدل کروی چهار گانه، کریجینگ عام و روند درجه ی یک با مدل کروی پنج گانه، لاگ کریجینگ معمولی با مدل نمایی، کریجینگ عام و روند درجه ی یک با مدل نمایی، لاگ کریجینگ معمولی با مدل کروی پنج گانه و کریجینگ معمولی با مدل نمایی به ترتیب برای داده های هدایت الکتریکی، کلسیم، کلر، منیزیم، بیکربنات، سولفات، سدیم، و نیترات انتخاب شد. نقشه های پهنه بندی کیفی آب زیرزمینی نشان دهنده ی کاهش کیفیت آب در مرکز و خروجی آبخوان است. علاوه بر این، برای به دست آوردن شبکه ی بهینه ی پایش به روش حذف چاه های نالازم، 6 چاه از 35 چاه مشاهده یی از شبکه حذف شد. با روش اضافه کردن چاه، 11 چاه نقطه ی بهینه تشخیص داده و به شبکه افزوده شد.