ارائه الگوی شکل گیری سرمایه گذاری جسورانه پایدار در ایران از منظر نهادی (با استفاده از نظریه مبتنی بر داده‏)

علی رغم افزایش روزافزون تعداد صندوق ها و سرمایه گذاری های جسورانه، حجم طرح ها و سرمایه-گذاری هایی که صورت می پذیرد چه از حیث تعداد و چه از نظر مبلغ، نشان دهنده عدم شکل گیری و استمرار این نوع سرمایه گذاری است. بنابراین این مسئله بیان می شود که الگوی شکل گیری سرمایه-گذاری جسورانه در ایران چگونه است؟ به منظور رسیدن به این الگو از روش بنیادی (برحسب هدف)، رویکرد کیفی (بر اساس گردآوری نظام مند داده ها) و راهبرد نظریه برخاسته بر داده استفاده شد. گردآوری داده ها طی مصاحبه عمیق با 13 نفر از موسسین بنگاه های سرمایه گذاری جسورانه، کارآفرینان سرمایه پذیر و همچنین سیاستگذاران این حوزه با دارا بودن حداقل 3 سال فعالیت در زمینه های آموزش، سیاست گذاری یا درگیری در فعالیت های اجرایی در زمینه تامین مالی از طریق سرمایه گذاری جسورانه و یا داشتن تجربه در پذیرش سرمایه جسورانه، انجام شد. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر، گلوله برفی است . الگوی بدست آمده نشان می دهد، مقوله اصلی که به پیامد استمرار عملکرد کارای چرخه عمر سرمایه گذاری جسورانه منجر می شود، گرایش به حداکثرسازی منافع می باشد. از آنجا که نهادهای غیررسمی، بر شکل گیری سرمایه گذاری جسورانه تاثیرگذار می-باشند، می توان از طریق راهبردهای توسعه نهادهای رسمی و ایجاد ارتباط هم ساختی پایدار میان بخش عمومی و خصوصی و تحت تاثیر ویژگی های محیطی و پدیده انتشار شاهد استمرار عملکرد کارای چرخه عمر سرمایه گذاری جسورانه بود و بر این اساس، سیر داستان ترسیم می شود.