نقش اعتماد اجتماعی و استفاده از شبکه‏ های اجتماعی مجازی بر سرمایه فرهنگی شهروندان تهرانی

سرمایه فرهنگی با ارتقای درک و قدرت افراد در به کارگیری دانش‏ها و مهارت‏ها موجب توانمندی آنان می‏گردد. هدف این تحقیق بررسی تاثیر اعتماد اجتماعی و استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بر سرمایه فرهنگی شهروندان تهرانی است. این تحقیق از نوع توصیفی-علی است با روش پیمایشی می باشد وجامعه آماری شامل کلیه شهروندان تهرانی بالای 18 سال است. انتخاب نمونه با تلفیق نمونه‏گیری خوشه‏ای و طبقه بندی نامتناسب است و ابزار جمع آوری اطلاعات و داده ها پرسشنامه و مصاحبه بوده که میان 418 نفر اجرا گردید. در بررسی فرضیات از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و در بررسی مدل تحقیق از تکنیک تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج نشان می‏دهد که با افزایش استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی، سرمایه فرهنگی افزایش می‏یابد و بالعکس. همچنین با افزایش اعتماد اجتماعی، سرمایه فرهنگی افزایش می‏یابد و بالعکس. مدل به دست آمده از تحلیل مسیر نشان می‏دهد که استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی به طور مستقیم و متغیر اعتماد اجتماعی، به شکل غیرمستقیم و از طریق تاثیرگذاری بر استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بر سرمایه فرهنگی اثر می‏گذارد. استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی تاثیر بیشتری نسبت به اعتماد اجتماعی بر سرمایه فرهنگی دارد.