مطالعه مروری در مهندسی بافت عروق: پیشرفت ها و چالش ها

امروزه بیماری های عروقی مانند بیماری تصلب شرایین یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در جهان  محسوب شده و شیوع آن در جوامع سال خورده در حال افزایش است. روش های درمانی موجود برای ترمیم عملکرد قلبی عروقی شامل پیوند اعضا، جراحی های بازساختی، استفاده از دستگاه های مکانیکی یا مصنوعی و استفاده از محصولات متابولیکی است. اگر چه به طور معمول این روش ها استفاده می شوند، اما به دلیل محدودیت اهداکنندگان و عوارض ناشی از انتقال عفونت، پس زدن بافت توسط بدن بیمار  مشکلاتی را ایجاد می کنند. در حال حاضر تحقیقات بسیاری در زمینه مهندسی بافت و پزشکی بازساختی به منظور توسعه رگ های مصنوعی جدید در حال انجام است. به طور کلی می توان از نظر منبع تهیه زیست مواد را به طبیعی و مصنوعی (زیست تخریب پذیر و تخریب ناپذیر) طیف گسترده ای از خواص شیمیایی و مکانیکی را شامل می شوند، طبقه بندی کرد. هدف اصلی مهندسی بافت طراحی مواد جایگزین با ویژگی های مناسب در شرایط برون تن با استفاده از سلول های زنده به منظور بازگرداندن عملکرد فیزیولوژیک بافت بیمار است که مشابه با بافت طبیعی از دست رفته باشد. در واقع مهندسی بافت به عنوان یک رویکرد میان رشته ای، شامل ترکیب اصول روش های مهندسی، زیست شناسی سلولی و مولکولی و پزشکی کلینیکی می باشد. ساختارهای مهندسی بافت از سه جز مهم تشکیل شده است عبارتند از سلول ها، مواد سازنده و فاکتورهای رشد. در این مقاله مروری به بررسی زیست مواد، روش های ساخت داربست، سلول ها و همچنین کاربردهای بالینی مهندسی بافت عروق پرداخته شده است.