هنر و تامل در مسائل اجتماعی؛ نمونه فیلم سگ کشی و جامعه و اقتصاد پس از جنگ

از سال های پایانی دهه 60 موج تغییر فرهنگی و اجتماعی در ایران به راه افتاد و به تدریج کل حیات اجتماعی را درنوردید. این تغییر عمدتا به سیاست های اقتصادی- اجتماعی پس از پایان جنگ و از جمله برنامه تعدیل ساختاری اقتصاد نسبت داده شده است. این مقاله با هدف روایت نمونه ای از مواجهه هنرمندان با این روند، فیلم سگ کشی بهرام بیضایی را بازخوانی می کند؛ فیلمی که سناریوی آن درست در آغاز دهه 70 نوشته شد، اما ساخت و اکرانش یک دهه به تاخیر افتاد. مقاله نشان می دهد که سگ کشی- در مقام اثری هنری- برخلاف بسیاری آثار و تحلیل های دانشگاهی، رد تحولات دهه هفتاد را در سال های پیش از آن جستجو می کند. در عین حال مقاله فرم اثر را تاحدی عامل مهار پتانسیل های انتقادی آن معرفی می کند.  ایران پس از جنگ، تغییر اجتماعی، فیلم سگ کشی، اهمیت فرم.