تاثیر سیاست های ذخیره گیری بر تغییرات مطالبات غیرجاری: رویکرد پویایی های سیستم

بانک مرکزی با هدف نظارت بر بانک‏ها و موسسات اعتباری، مقرراتی را وضع نموده است که از جمله آن‏ها دستورالعمل‏های طبقه بندی دارایی ها و نحوه ذخیره‏گیری مطالبات اختصاصی است. در فرآیند ذخیره‏گیری، بانک مرکزی با اعمال جرائمی به مانده هر یک از سرفصل‏های مطالبات غیرجاری، می‏کوشد تا از طریق کاهش درآمد بانک یا موسسه اعتباری، زمینه افزایش کیفیت اعطای تسهیلات و در نتیجه کاهش میزان انباشت مطالبات غیرجاری را فراهم نماید. در پژوهش حاضر به بررسی میزان اثر بخشی سیاست مذکور با استفاده از روش پویایی های سیستم پرداخته شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که اعمال سیاست مذکور، حداقل منجر به کاهش 17 درصدی در میزان انباشت مطالبات غیرجاری خواهد شد. بررسی ها در تحقیق حاکی از آن است که در صورت افزایش ضریب پوشش وثایق در فرآیند اعطای تسهیلات توسط بانک، اثربخشی سیاست مذکور در مبارزه با انباشت مطالبات غیرجاری از بین خواهد رفت. این پدیده نشان از آن دارد که بانک مرکزی در نظارت بر عملکرد موسسات اعتباری در اعطای تسهیلات لازم است بیشتر به روش های نظارتی پیشگیرانه تمرکز کند تا روش های پسینی.