اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ابراز وجود دختران جانبازان جنگ تحمیلی

اثرات جنگ، عمیق، مداوم و پیچیده است و با مبتلاکردن افراد بازمانده از جنگ به اختلالات یا آسیب های جسمی و روانی متوقف نمی شود، بلکه تا عمق خانواده ها و مراقبت کنندگان آنها نیز نفوذ پیدا می کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ابراز وجود دختران جانبازان جنگ تحمیلی بود.

در این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، 30 نفر از دختران جانبازان عضو بنیاد شهید و امور ایثارگران و جانبازان شهرستان فلاورجان در سال 1396 به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را طی 8 جلسه دریافت کرد، ولی گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت ننمود. پرسش نامه ابراز وجود گمبریل و ریچی، به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 23 و از طریق آزمون های تحلیل کوواریانس تک متغیره، T مستقل و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.

 با تعدیل نمرات پیش آزمون، بین میانگین نمرات ابراز وجود گروه های آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معنی داری وجود داشت و میانگین نمرات در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بالاتر بود (23.260=F؛ 0.0001=p).

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ابراز وجود دختران جانبازان جنگ تحمیلی موثر است.