اثربخشی آموزش مهارت نظم جویی هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر پریشانی روانشناختی و انعطاف پذیری شناختی بیماران قلبی و عروقی
تنظیم هیجان شامل همه ی راهبردهای آگاهانه و غیرآگاهانه ای می شود که برای افزایش، حفظ و کاهش مولفه های هیجانی، رفتاری و شناختی یک پاسخ هیجانی به کار برده می شود. هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت نظم جویی هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر پریشانی روانشناختی و انعطاف پذیری شناختی در بیماران قلبی و عروقی بود.
پژوهش حاضر از نوع طرح های نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران قلبی و عروقی شهر کرمانشاه در سال 1397 بودند که از بین آن ها 30 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). مداخله آموزش نظم جویی هیجان مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیکی برای گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد در حالی که گروه کنترل در این مدت هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) و انعطاف پذیری شناختی (CFI) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و به کمک نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد.
تحلیل داده ها نشان داد که بین میانگین نمره های پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد (0/05>P)؛ بدین معنی که آموزش نظم جویی هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی باعث کاهش افسردگی، اضطراب و استرس و افزایش انعطاف پذیری شناختی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد.
با توجه به نتایج به دست آمده، می توان برای بهبود پریشانی روانشناختی و انعطاف پذیری شناختی بیماران قلبی از نظم جویی هیجان مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیکی سود جست.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.