تاثیر استفاده از سه روش آگاهی واژه شناختی بر وسعت و عمق دانش لغوی زبان آموزان ایرانی سطح متوسط

اخیرا در پیشینه تحقیق آگاهی واژه شناختی در یادگیری زبان دوم توجه زیادی را به خود جلب کرده است. تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر روش های سه گانه ی آگاهی واژه شناختی (برجسته نویسی، توضیح مستقیم و تمرین بازشناسی واژکها) بر ژرفای فهم و گستره ی دانش واژگانی زبان آموزان ایرانی سطح متوسط انجام شده است. شرکت کنندگان در این تحقیق که از میان دانشجویان رشته ی زبان انگلیسی در دانشگاه آزاد خوراسگان برگزیده شده اند شامل نود دانشجوی سطح متوسط هستند که طبق نتایج آزمون تعیین سطح سریع آکسفورد به طور تصادفی انتخاب شدند. این نمونه ی 90 نفری زبان آموزان سطح متوسط به سه گروه 30 نفره تقسیم شد. شصت وند اشتقاقی انگلیسی شامل پیشوندها، پسوندها و ریشه ی واژگان از طریق روش های سه گانه ی آگاهی واژه شناختی (برجسته نویسی، توضیح مستقیم و تمرین بازشناسی واژکها) به هر گروه آموزش داده شد. برای انجام مطالعه، یک طرح پیش آزمون و پس آزمون به کار گرفته شد. به عنوان پیش آزمون، آزمون سطوح واژگانی و آزمون پیوندهای واژگانی از آنها گرفته شد. پس از اجرای پیش آزمون و تدریس مربوط به هر گروه، پس آزمون اجرا شد. برای آگاهی از اختلاف امتیازات پیش آزمون ها و پس آزمون های دانش واژگانی، آزمون تی با نمونه های جفتی برای هر یک از گروه ها انجام شد. برای دریافت نتایج پس آزمون سطح واژگانی و پس آزمون پیوندهای واژگانی این سه گروه، دو تحلیل واریانس یک سویه به طور جداگانه انجام شد. نتایج این آزمون ها نشان داد که (1) هر سه روش آگاهی واژه شناختی تاثیر زیادی بر بهبود ژرفای فهم و گستره ی دانش واژگانی دانشجویان زبان انگلیسی دارد. از این آزمونها همچنین برمی آید که (2) تفاوت چندانی میان این سه گروه از لحاظ ژرفای فهم دانش واژگانی نبود، ولی از لحاظ گستره ی دانش واژگانی، تفاوت های زیادی میان گروه آموخته شده به روش توضیح مستقیم و دو گروه دیگر (برجسته نویسی، تمرین بازشناسی واژکها) وجود دارد.