عمق پردازش در شرایط متفاوت آموزشی و تفسیر ساختارهای وارونگی انگلیسی توسط زبان آموزان ایرانی

ایده فعال سازی آگاهی به یادگیری در کلاس های درس ایده جدیدی نیست اما به تازگی تحقیقات مربوط به آن، همه افراد درگیر در آموزش زبان را ترغیب می کند که به چگونگی ارائه زبان جهت تسهیل این امر به گونه ای اصولی بپردازند. این نوع آگاهی از طریق فعالیت های فرم-معنا محور برانگیخته می شود زیرا این فعایت ها، فرآیندهای شناختی مهم در یادگیری زبان دوم را فعال می سازند. تاثیر این نوع فعالیت های مبتنی بر درون داد و برون داد بر یادگیری انواع ساختارهای دستوری و نقش آگاهی در هر یک، موضوعی قابل بحث است. این تحقیق به صورت کیفی فرآیندهای شناختی و سطح آگاهی زبان آموزان را در سه نوع آموزش فرم-معنا محور با در نظر گرفتن عملکرد آنها در تفسیر ساختارهای وارونگی انگلیسی مقایسه کرده است. تکنیک های مورد بررسی در این تحقیق، آموزش پردازشی، برجسته سازی متنی و ویرایش متن بوده است. برای دستیابی به اهداف تحقیق، از زبان آموزان خواسته شد افکارشان را در طول آموزش به صورت شفاهی بیان کنند تا ضبط، نوشته و کدگذاری شوند. معیار قرار دادن زبان آموزان در هر یک از سطوح آگاهی از معیارهای ذکر شده توسط لئو، شی و مورنو (2008) انتخاب و برای متناسب شدن با فعالیت های تجربی مورد استفاده در این تحقیق، کمی تغییر داده شدند. عملکرد زبان آموزان در تفسیر این ساختارها از طریق پیش آزمون و دو پس آزمون مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد که هر یک از تکنیک های آموزشی، سطوح متفاوتی از آگاهی و عمق پردازش را فعال می سازد. بر این اساس، یافته ها همچنین عدم تفاوت معنادار در عملکرد دو گروه آموزش پردازشی و ویرایش متن را در پس آزمون فوری و عملکرد بهتر گروه آموزش پردازشی را در پس آزمون زمان دار توضیح می دهند. با توجه به مزایای آموزش پردازشی و ویرایش متن در تحقیق حاضر، این دو تکنیک آموزشی می توانند در یک برنامه درسی گنجانده شوند و به عنوان ابزارهایی مکمل به معلمان زبان کمک کنند.