بررسی شاخصه های نگارگری مکتب تبریز ایلخانی با تاکید بر شاهنامه دموت

هلاکوخان مغول پس از تصرف ایران و پایه گذاری حکومت خویش در شهر تبریز به سال 736 ه. مکتبی هنری بر پایه سنت های هنری ایران پایه گذاری کرد که به مکتب تبریز اول مشهور است. در میان آثار بجای مانده از این مکتب نسخه خطی شاهنامه معروف به شاهنامه دموت از جایگاه ویژهای برخوردار است که نگاره های آن نشانگر شاخصه های تصویری گردآوری و تحلیل شاخصه های نگارگری دوره ایلخانان مغول در تبریز ، این مکتب است. هدف اصلی این تحقیق شناسایی شاخصه ها و ویژگی های « با نگاه ویژه به شاهنامه مصور دموت میباشد. این تحقیق با این پرسش آغاز گردیده است که روش » بارز نگارگری مکتب تبریز ایلخانی کدام است و نگاره های شاهنامه دموت دارای کدام ویژگی های سبکی میباشد؟ توصیفی است و به این منظور ابتدا به جمعآوری منابع تاریخی و دیگر اطلاعات لازم پرداخته سپس به تحقیق تحلیلی تحلیل این اطلاعات پرداخته است. به عنوان نتیجه میتوان به این نکته اشاره کرد که بیشتر نقوش حیوانی و گیاهی نگاره های بکار رفته در این مکتب متاثر از هنر چین بوده و تزئین لباس و پوشاک اشخاص مصور شده متاثر از هنر بیزانس میباشد. روش گردآوری اطلاعات استفاده از منابع مکتوب، کتابخانه ای و همچنین شبکه جهانی اطلاع رسانی (اینترنت) بوده است.