نقش مدیریت مشارکتی در توانمندسازی جوامع محلی در مقابله با خشکسالی در جنوب استان کرمان

هدف کلی این پژوهش، نقش مدیریت مشارکتی در توانمندسازی جوامع محلی در مقابله با خشکسالی است. جامعه ی آماری تحقیق شامل همه ی روستاییان شهرستان‏ های جیرفت و عنبرآباد در جنوب استان کرمان است (N=75819). با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، 382 نفر از آن‏ها با روش نمونه‏ گیری تصادفی طبقه‏ای با انتساب متناسب برای مطالعه انتخاب شدند. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه ‏ای بود که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن به وسیله ی ضریب آلفای کرونباخ تایید شد (α>0.7). تجزیه و تحلیل داده ‏ها به ‏وسیله ی نرم‏افزار SPSSwin18 انجام شد. نتایج نشان داد که خانوارهای روستایی موردمطالعه ازنظر مولفه‏ های مدیریت مشارکتی در وضعیت نامساعد و ازنظر مولفه‏ های توانمندسازی در وضعیت نسبتا مساعدی قرار دارند. همچنین، نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه ی مثبت و معنی ‏داری بین مولفه‏ های مدیریت مشارکتی با توانمندسازی وجود دارد. نتایج رگرسیون نیز نشان داد که 3/85 درصد از تغییرات متغیر ملاک تحقیق (توانمندسازی) توسط متغیرهای پیش‏بین تحقیق، یعنی مولفه ‏های مدیریت مشارکتی (مشارکت در هدف گذاری، مشارکت در تصمیم‏گیری، مشارکت در کاهش اثرات و مشارکت در تغییر و تحول) قابل پیش‏ بینی است. علاوه براین، نتایج تحلیل عاملی محدودیت‏های مدیریت مشارکتی دربین جوامع محلی را در عامل‏ های موانع انگیزشی و نیازسنجی، موانع اقتصادی و اعتمادی، موانع برنامه‏ریزی، موانع ارتباطی و آموزشی و موانع اطلاع‏ یابی خلاصه کرد.