ارزیابی برخی از پاسخ های فیزیولوژیکی پایه های پیوندشده و غیر پیوندی بادام به تنش خشکی

این پژوهش به منظور بررسی اثر تنش خشکی روی برخی از ویژگی های فیزیولوژیکی پنج پایه ی پیوندشده و غیر پیوندی بادام انجام گرفت. پایه های رویشی GF677، گارنم و یک هیبرید بادام×هلوی محلی، به علاوه پایه های بذری بادام (رقم فرانیس) و هلو (ژنوتیپ محلی) در حالت پیوند شده و بدون پیوند تحت تنش خشکی قرار داده شدند. رقم پیوندک فرانیس و تیمارهای تنش شامل نگهداری پتانسیل ماتریکس خاک در حد 3/0- مگاپاسکال (شاهد)، 0/9- مگاپاسکال (تنش متوسط) و  1/5- مگاپاسکال (تنش شدید) بودند. بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به صورت گیاهان گلدانی انجام گرفت. سطح تنش به مدت چهار هفته در گیاهان اعمال شد. ویژگی های فلورسنس سبزینه، غلظت رنگیزه های برگ، محتوای نسبی آب برگ، شاخص پایداری غشاء و پرولین آزاد برگ اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی منجر به کاهش معنی دار محتوای نسبی آب برگ، شاخص Fv/Fm، میزان سبزینه های a، b و کل و افزایش معنی دار F0، نشت یونی و پرولین آزاد برگ شد. نتایج حاصل از ارزیابی صفات بیانگر اثر منفی کمتر تنش خشکی بر پایه های پیوند شده در مقایسه با پایه های غیرپیوندی بود. به طور کلی تاثیر تنش خشکی روی پایه های بذری، هیبرید محلی و GF677 نسبتا مشابه بود و پایه های مذکور به طور معنی داری کمتر از پایه گارنم تحت تاثیر خشکی قرار گرفتند. پایه ی هلوی بذری تحت تنش، بیشترین کاهش در ویژگی های اندازه گیری شده را نشان داد. بر اساس نتایج این بررسی، فلورسانس سبزینه به عنوان شاخصی ساده برای ارزیابی تحمل به خشکی پایه های بادام در شرایط تنش شدید خشکی پیشنهاد می شود.