مقایسه روش های ارزیابی مقاومت به کلروز آهن در ترکیب های پیوندی سیب

کلروز آهن ناشی از آهک، از مشکلات مهم درختان میوه به ویژه سیب در خاک های آهکی می باشد. این عارضه هر ساله خسارت زیادی به درختان میوه در این مناطق وارد می سازد. تحقیق حاضر با هدف تعیین یک روش مناسب برای ارزیابی مقاومت پایه ها و ارقام سیب در برابر تنش کلروز آهن انجام گرفت. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 18 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارها شامل رقم (گلاب کهنز، رد دلیشز و گلدن دلیشز)، پایه در6 سطح (M9، M26 از پایه های پاکوتاه، M7 وMM106  از پایه های نیمه پاکوتاه و M25 وMM111 از پایه های پر رشد سیب) و تنش آهن در سه سطح (2 میکرومولار آهن، 90 میکرو مولار آهن همراه با و بدون بی کربنات سدیم10 میلی مولار) انجام شد. نهال های پیوندی سیب در گلدان های حاوی پرلیت پس از دو ماه و نیم تغذیه با محلول غذایی نصف غلظت هوگلند به مدت 8 هفته، تحت تیمارهای فوق قرار گرفتند. در این پژوهش اثرات سطوح مختلف تنش آهن بر شاخص های آهن-کارایی و ویژگی های بیوشیمیایی ترکیب های پیوندی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاکی از واکنش های متفاوت ارقام و پایه ها و در نتیجه ترکیب های پیوندی به تنش های اعمال شده بود. ارقام و پایه ها تفاوت های زیادی در جذب و انتقال آهن دارند، به طوری که آنها را می توان به ارقام و پایه های مقاوم و حساس و نیمه مقاوم طبقه بندی نمود. به طور کلی روش بیوشیمیایی، ارزیابی دقیق تری از تفاوت های ارقام و پایه ها در پاسخ به تنش آهن نسبت به ارزیابی نظری شاخص های آهن-کارایی فراهم نمود.