بررسی ساز و کارهای پیشگیری از سقوط قیمت سهام
هدف از انجام این پژوهش، کسب شواهدی تجربی پیرامون عوامل پیشگیری کننده از سقوط قیمت سهام می باشد. براین اساس، دو حوزه اصلی تاثیرگذار در برآیندهای اقتصادی شرکت ها، یعنی سیاست های گزارشگری مالی شرکت و توانایی های حسابرس مستقل شرکت، مورد توجه قرار گرفته است. برای اندازه گیری سیاست های گزارشگری مالی شرکت از دو سنجه شفافیت گزارشگری مالی و درجه محافظه کاری در حسابداری و جهت کمی سازی توانایی حسابرس از دو معیار دوره تصدی و تخصص حسابرس در صنعت صاحبکار بهره گرفته شده است. روش شناسی: این نوشتار با استفاده از روش شبه تجربی و بر اساس اطلاعات منتشره از سوی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زمانی سال های 1388 تا 1394 با نمونه انتخابی شامل 113 شرکت انجام پذیرفته است. همچنین جهت آزمون فرضیه ها از رگرسیون لوجستیک و رگرسیون تعمیم یافته خطی استفاده شده است. استنباط و یافته ها: نتایج آزمون فرضیه ها نشان می دهد تخصص حسابرس در صنعت صاحبکار دارای رابطه منفی و معناداری با هر سه شاخص ریسک سقوط قیمت سهام برای شرکت های بورس اوراق بهادار تهران می باشد. همچنین، بین دوره تصدی حسابرس و دو شاخص اول ریسک سقوط قیمت سهام هیچگونه رابطه معناداری مشاهده نگردید و صرفا رابطه ای مثبت و معنادار بین دوره تصدی و شاخص سوم ریسک سقوط قیمت سهام نشان داده شد. در خصوص سنجه های مربوط به سیاست های گزارشگری مالی نیز، بین درجه محافظه کاری حسابداری و دو شاخص اول ریسک سقوط قیمت سهام رابطه منفی و معنادار و بین شفافیت گزارشگری مالی و شاخص های دوم و سوم ریسک سقوط روابط منفی و معناداری مشاهده گردید. اصالت و دستاورد: این پژوهش در نهایت، ساز و کاری را به سهامداران و مدیران جهت کاهش ریسک سقوط قیمت سهام ارائه می دهد و سه ابزار شامل تخصص حسابرس درصنعت صاحبکار، شفافیت گزارشگری مالی و محافظه کاری حسابداری را جهت کنترل سقوط قیمت سهام معرفی می نماید.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.