ارزیابی سودمندی های اقتصادی رتبه بندی محصول های کشاورزی بر پایه سلامت و کیفیت

از اصلی ترین شاخص های توسعه کشورها، سطح امنیت غذایی است که بر پایه آن، دسترسی پایدار به مواد غذایی کافی و سالم از محورهای اصلی پرورش منابع انسانی کارآمد محسوب می شود. در این زمینه اتخاذ سیاست ها و راهبردهای صحیح و اجرای برنامه های عملیاتی برای رتبه بندی و به دنبال آن ارزش گذاری محصول های کشاورزی بر مبنای سلامت و کیفیت، موجب سودآوری بیشتر و سوق یافتن فعالیت های کشاورزی به سمت و سوی آن می شود که سلامت غذا را از محل تولید آن تنظیم کنند. تجربه های جهانی حاکی از آن است چهار عامل: سلامت، کیفیت، ارزش غذایی و ملاحظه های زیست محیطی در رتبه بندی محصول های کشاورزی تاثیر اصلی دارند: در این مقاله، با مروری بر تجربه های جهان بر اهمیت توجه به رتبه بندی محصول ها بر اساس سلامت وکیفیت تاکید شده است. در یک جمع بندی، راهکارهای کارآمد و اثربخش در چارچوب واکاوی " هزینه- فایده مالی" با مدیریت تلفیقی مزرعه با اجرای روش کشاورزی زیستی[4]  ارایه شده است که در کارگروه کشاورزی گروه تولید ستاد توسعه زیست فناوری مورد بحث و پیشنهاد بوده اند. از جمله، ارزیابی اقتصادی استفاده از نهاده های زیستی در زنجیره تولید محصول گندم در ایران، حاکی از مازاد سودی با میانگین 19500 میلیارد ریال در سال است. همچنین، مقدار مشوق اقتصادی ممکن در حالت حذف یارانه کود شیمیایی، بین 200 تا  4600 هزار ریال در هر هکتار گندم برآورد شده است. در مجموع، میانگین کل سودمندی های ناشی از تغذیه تلفیقی در سطح کلان معادل 24850 میلیارد ریال در سال در ایران، برآورد شد. این بررسی ها نشان می دهد رتبه بندی محصول های سالم، نه تنها در سطح خرد منجر به بهبود بهره وری، افزایش انگیزه های تولید سالم و ارتقای کارآیی در کاربرد منابع موجود می گردد، بلکه از همه مهم تر در سطح کلان منجر به حفظ امنیت غذایی، کاهش آسیب به محیط زیست و سلامت جامعه، کاهش بار مالی بودجه دولت و هدر رفت سرمایه های ملی و تشویق افزایش سرمایه گذاری های جدید نیز می شود.
واژه های کلیدی:.