پهنه بندی کیفیت آب زیرزمینی با استفاده از روش WQI و روش های زمین آمار (مطالعه موردی: حوزه آبخیز سیلوه)

یکی از عوامل مهم در توسعه پایدار، فراهم بودن منابع آب مناسب برای مصارف مختلف است که وضع کیفی آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. امروزه مدیریت منابع آب زیرزمینی نقش مهمی در مناطق خشک و نیمه خشک بازی می کند. بررسی تغییرات مکانی شاخص کیفیت آب (WQI) زیرزمینی و تعیین مناسب ترین راهکارهای مدیریتی اهمیت ویژه ای دارد. روش های زمین آمار و نرم افزار ArcGIS می توانند در این راستا ابزار مفیدی باشند. هدف از این مقاله، پهنه بندی شاخص کیفیت آب برای مصارف مختلف شرب، کشاورزی و صنعت در حوزه آبخیز سیلوه (استان آذربایجان غربی) است. در بخش شرب پارامترهای pH, TDS, Cl, Ca, Mg, HCO3, K, Na و SO4، در بخش کشاورزی پارامترهای SSP, EC و Cl و در بخش صنعت پارامترهای pH, TDS, Cl, TH و SO4 بررسی شدند. برای انجام این مطالعه، ابتدا شاخص کیفیت آب برای 145 نقطه نمونه برداری شده محاسبه شد. سپس برای پهنه بندی شاخص کیفیت آب در بخش شرب و کشاورزی از روش زمین آمار RBF و در بخش صنعت از روش Kriging به دلیل کمترین میزان RMSE استفاده شد. نتایج نشان داد که 100درصد سطح منطقه برای مصرف شرب مناسب طبقه عالی، در بخش کشاورزی 36/94درصد سطح منطقه، طبقه عالی و 63/04درصد طبقه خوب و در بخش صنعت 16/91درصد منطقه، طبقه عالی و 83/09درصد طبقه خوب قرار دارند. بدین ترتیب با توجه به نتایج، در هیچ یک از مصارف مختلف محدودیت استفاده وجود ندارد.