بررسی عملکرد miRNA در بیماری سیستیک فیبروزیس

سیستیک فیبروزیس (Cystic fibrosis یا CF) نوعی اختلال اتوزومی مغلوب است که به علت جهش هایی در ژن تنظیم کننده ی رسانایی میان غشایی سیستیک فیبروزیس (Cystic fibrosis transmembrane conductance regulator یا CFTR) ایجاد می شود. عدم تنظیم miRNA در بسیاری از بیماری های ریوی نظیر CF گزارش شده است. کاهش یا افزایش سطح miRNA اثرات مهمی بر پاسخ های ایمنی ذاتی در مسیر تنفسی CF دارد، مانند اختلال در عملکرد پاسخ التهابی ایجاد شده به واسطه ی نوتروفیل ها و ماکروفاژها و نیز التهاب مزمن که باعث تخریب و فیبروز بافت ریه در بیماران مبتلا به CF می شود. وجود یک نشانگر زیستی اختصاصی برای تشخیص پیشرفت بیماری ریوی، بررسی التهاب و عملکرد سلولی می تواند گزینه ی مناسبی برای تشخیص CF باشد. برای مثال، miRNAهای موجود در خلط، می توانند جهت بررسی عملکرد ریوی، بسیار ایده آل باشند. در حال حاضر، از miRNA در درمان یا تشخیص بالینی CF استفاده نمی شود، اما مطالعات زیادی miRNAها را به عنوان نشانگرهای زیستی بالقوه برای این بیماری بیان می کنند. این مطالعات، پیشنهاد می کنند که درمان های بر پایه ی miRNA که باعث افزایش بیان CFTR می شوند، می توانند گزینه ی بسیار مناسبی برای تنظیم میزان CFTR در آزمایش های بالینی بر روی بیماران CF باشند. در این مقاله ی مروری، پس از تشریح گروه های مختلف miRNA و مکانیسم عملکرد آن جهت تنظیم بیان پروتئین، مطالعات گوناگون مرتبط با miRNA در سیستیک فیبروزیس بررسی گردید. همچنین، امکان به کارگیری miRNA به عنوان نشانگر زیستی در بیماری سیستیک فیبروزیس و نقش آن در روش های درمانی مختلف بر پایه ی miRNA مورد بحث قرار گرفته است.