پاسخ آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز به تمرین هوازی و مصرف ژل رویال در بیماران مالتیپل اسکلروزیس

بیماری مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) با تغییرات پاتولوژیکی زیادی در ارتباط است و آسیب های کبدی یکی از مهم ترین پیامدهای آن می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین هوازی و مصرف ژل رویال بر آنزیم های AST، ALT و ALP بیماران مالتیپل اسکلروزیس بود.

در این پژوهش نیمه تجربی، 42 نفر بیمار مبتلا به ام اس در 4 گروه: 1- ورزش+ژل رویال (10 نفر)، 2- ورزش+دارونما (10 نفر)، 3- ژل رویال (11 نفر) و 4- دارونما (11 نفر) تقسیم شدند. تمرین به مدت 6 هفته، هر هفته 3 جلسه روی چرخ کارسنج و با شدت 60 درصد ضربان قلب بیشینه آغاز شد. سپس شدت تمرینات به صورت پلکانی افزایش یافت و در هفته ششم به 80 درصد ضربان قلب بیشینه رسید. دوز مصرف روزانه ژل رویال 1000 میلی گرم بود. غلظت سرمی آنزیم های کبدی پیش و پس از انجام پژوهش اندازه گیری شد.

مقادیر آنزیم های AST، ALT و ALP در مقایسه با پیش آزمون در گروه های «ورزش+ژل رویال» و «ورزش+دارونما» کاهش معنی داری داشتند (0/05>P). همچنین آنزیم ALT در گروه «ژل رویال» نیز کاهش معنی داری را نشان داد. نتایج تحلیل آماری نشان از کاهش معنی دار این آنزیم ها در گروه های «ورزش+ژل رویال» و «ورزش+دارونما» در مقایسه با گروه های «کنترل» و «ژل رویال» در پایان هفته ششم داشت (0/05>P).

 نتایج این پژوهش نشان داد تمرین هوازی به همراه مصرف ژل رویال بیشترین اثر کاهنده بر مقادیر سرمی آنزیم های کبدی را در بین بیماران مالتیپل اسکلروزیس داشته، باعث تاثیر مثبت بر آنزیم های کبدی و به ویژه مقادیر آنزیم ALT بیماران می شود.