تاثیر درمان‎های ضد استئوپوروز آلدرونات و هورمون پاراتیروئید بر ترمیم شکستگی های استئوپوروتیک دیستال رادیوس

پوکی استخوان، شایع‎ترین بیماری متابولیک استخوان است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر درمان ضداستئوپوروز یا داروهای بیس فسفونات و پاراتیروئید بر ترمیم استخوان در بیماران با شکستگی‎های استئوپوروتیک بود.

این یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی یکسویه کورکنترل شده بود که برروی 3 گروه 20 نفره باشکستگی‎های استئوپوروتیک بستری در بخش ارتوپدی بیمارستان امام خمینی (ره) و بوعلی سینای ساری طی سال‎های 1395 تا 1397انجام شد: بیماران دریافت‎کننده هورمون پاراتیروئید)، بیماران دریافت کننده آلندرونات و بیماران گروه کنترل. کلیه بیماران در هفته 4، هفته 8 و هفته 12 جهت بررسی میزان جوش‎خوردگی یا رادیوگرافی ارزیابی شدند.

در هیچ یک از بیماران سه گروه جوش‎خوردگی شکستگی در 4 هفته نداشتند. زمان جوش‎خوردگی شکستگی افراد در 8 هفته در سه گروه درمانی سینوپار، آلندرونات و کنترل به ترتیب 20، 18 و 17 نفر بود. بیماران در تمامی گروه‎‎ها در 12 هفته جوش‎خوردگی کامل داشتند.

باتوجه به نتایج این مطالعه به نظر می‎رسد که تجویز آلندرونات و هورمون پاراتیروئید بر ترمیم شکستگی‎های استئوپوروتیک دیستال رادیوس تفاوت آماری معناداری ندارند.