اثر تمرین هوازی بر سطح فیبرینوژن و سلول های خونی در دختران چاق

چاقی به طور بالقوه با افزایش عوامل التهابی از جمله فیبرینوژن و سلول های سفید خون همراه می باشد. از طرفی افراد فعال از لحاظ بدنی دارای سطح پایین تر عوامل التهابی هستند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر میزان فیبرینوژن و تعداد سلول های خونی دختران چاق بود.

این مطالعه به صورت نیمه تجربی در سال 1396 و در دانشگاه حکیم سبزواری انجام شد و آزمودنی ها که شاخص توده بدنی بیشتر از 30 داشتند)30BMI>)، به دو گروه تمرین هوازی(12 نفر) و کنترل(12 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین هوازی هشت هفته(4 جلسه در هفته، هر جلسه 60 دقیقه با حداکثر ضربان قلب 75%-65%) تمرینات هوازی انجام دادند. خونگیری قبل و بعد از برنامه تمرینی انجام شد. از آزمون t مستقل برای مقایسه گروه ها (با استفاده از نرم افزار آماری 16 SPSS و سطح معناداری 05/0p<) استفاده شد.

نتایج تحقیق نشان داد برنامه تمرین هوازی تاثیر معنا داری بر میزان فیبرینوژن در هر دو گروه تمرین(46/2 ± 19/29) و کنترل(59/2 ± 08/28) و سلول های خونی نداشت. البته اسمولالیته در گروه تمرینی کاهش معنادار داشت(05/0 p<). تجزیه و تحلیل ریز مغذی ها و درشت مغذی های رژیم غذایی نشان داد که بین دو گروه کنترل و تجربی در سرتاسر دوره تمرینی تفاوت معنا داری وجود نداشت.

هشت هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر سطح پلاسمایی فیبرینوژن و سلول های خونی دختران چاق تاثیر معناداری ندارد. به نظر می رسد برنامه تمرینات ورزشی بایستی با کاهش وزن و توده چربی همراه باشد تا باعث بهبود شاخص های التهابی همراه با چاقی شود.