ملاحظاتی در تصحیح مخطوطات کهن قرآنی برمبنای شیوه کارل لاخمان در تصحیح متون

فهم دقیق اصطلاحات مربوط به شیوه های توسعه یافته در غرب جهت تصحیح متون می تواند در رویکرد محققان نسبت به تصحیح متن نسخه های خطی قرآن بسیار موثر باشد و مانع از بدفهمی های احتمالی و در پی آن نتایج نادرست در تحقیقات تخصصی این حوزه شود. این مقاله با تکیه بر روش لاخمان به بیان اصطلاحات مربوط به این شیوه در حوزه مطالعه دست نویس های کهن قرآنی می پردازد و می کوشد نشان دهد که درمرحله نخست از این روش یعنی گردآوری و طبقه بندی شواهد باقی مانده، ارائه مصادیق دقیق ایناصطلاحاتتا چه اندازه می تواند در تعیین وزن هر نسخه در فرآیند تصحیح و شکل گیری شجره نسبدست نویس های کهن به جامانده از قرآن موثر باشد. هم چنین نوشتارحاضر درمرحله تصحیح و گزینش در روش لاخمان نیز برآن است که امکان تطبیق هریک از اصول آن در خصوص نسخ قرآنیرا بررسی کردهو نیز ثمره بنانهادن سازواره انتقادی از متن دست نویس های کهن قرآنرا تبیین کند.