ارزیابی روش های نقشه برداری رقومی در تهیه نقشه سه بعدی کربن آلی خاک

برنامه ریزی و مدیریت منابع اراضی نیاز به اطلاعات مکان دار تفصیلی و دقیق از خصوصیات خاک دارد. این در حالی است که در بسیاری از مناطق ایران این نوع اطلاعات در دسترس نیست. در این پژوهش کارائی روش های نقشه برداری رقومی خاک، شامل رگرسیون خطی چند متغیره، کوبیست و جنگل تصادفی برای پیش بینی تغییرات کربن آلی در سطح و عمق خاک اراضی دشت سعادت شهر مورد ارزیابی قرار گرفت.موقعیت نقاط مطالعاتی بر اساس روش مربعات لاتین تعیین و مقدار کربن آلی نمونه های خاک در افق های ژنتیکی اندازه گیری شد. با کاربرد الگوریتم اسپلاین با نواحی یکسان، مقدار کربن آلی افق های ژنتیکی به مقدار آن در اعماق استاندارد نقشه جهانی خاک تبدیل و بر اساس تعیین رابطه بین مقدار کربن آلی خاک در نقاط مطالعاتی با داده های متغیرهای کمکیانتخابی از مجموعه متغیرهای اجزای سرزمین، شاخص های سنجش از دور و نقشه های خاک، واحدهای ژئوفرم و فاصله از رودخانه، در قالب مدل های مورد استفاده، نقشه پیوسته مقدار کربن آلی اعماق مختلف خاک تهیه شد. کارائی مدل ها با استفاده از شاخص ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE)، میانگین خطا (ME) و میانگین مربعات خطای نرمال شده (NRMSE) مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج ارزیابی نشان داد اگرچه اختلاف اندکی بین مقادیر خطای مدل های مختلف در تمام اعماق وجود داشت، روش جنگل تصادفی در عمق صفر تا پنج سانتی متری (49/0RMSE=) و 60 تا 100 سانتی متری (RMSE=0/13)، روش رگرسیون خطی چند متغیره در عمق پنج تا 15 سانتی متری (RMSE=0/41) و روش کوبیست در عمق 15 تا 30 سانتی متری (RMSE=0/27) از خطای کمتری برخوردار بودند. برخلاف اختلاف اندک این مدل ها، با توجه به توانایی مدل جنگل تصادفی در نشان دادن توزیع مکانی مقادیر کربن آلی، این مدل برایتخمین کربن آلی در تمامی عمق ها انتخاب و نقشه های پراکنش کربن آلی در اعماق مختلف خاک دشت سعادت شهر در محیط سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS) تهیه شد.