اثر تمرین مقاومتی با دو شدت بیشینه و زیر بیشینه بر سلول های سفید و فاکتورهای انعقادی خون در مردان غیر ورزشکار: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

از آن جایی که اثر تمرین مقاومتی با شدت بیشینه و زیر بیشینه بر گلبول های سفید، پلاکت ها و فاکتور هشت مشخص نیست، لذا هدف از مطاله حاضر تعیین اثر تمرین مقاومتی با شدت های بیشینه و زیر بیشینه بر سلول های سفید و فاکتورهای انعقادی مردان غیرفعال بود.

در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 19دانش جو با سن 21/1±16/20 سال و وزن 37/1±74/65 کیلوگرم، تمرین مقاومتی بیشینه (یک تکرار بیشینه: One Maximum Repetition)1RM %85) با دست راست و یک هفته بعد، تمرین مقاومتی زیربیشینه (1RM60 درصد،) با دست چپ را با سه ست 15 تکراری و استراحت سه دقیقه ای اجرا کردند. 5 میلی لیتر خون، قبل، بلافاصله، 2، 24، 48 و 72 ساعت بعد اخذ و گلبول سفید با دستگاه سلول شمار و پلاکت ها و هم چنین فاکتورهشت با اتوآنالایزر اندازه گیری شد. داده ها توسط Repeated measures، Bonferroni آنالیز و میانگین بین دو تمرین با  tزوجی بررسی شدند.

گلبول های سفید و فاکتورهای انعقادی بلافاصله، 2 و 24 ساعت بعد از هر دو تمرین به طور معنی داری افزایش یافت (042/0=P) و 48 و 72 ساعت بعد به سطوح استراحتی بازگشت. بین نوتروفیل ها، لنفوسیت ها و مونوسیت ها در فواصل زمانی مختلف پس از هر دو تمرین بیشینه و زیربیشینه تفاوت معنی داری وجود نداشت، اما پلاکت ها و فاکتورهشت پس از تمرین بیشینه در مقایسه با تمرین زیربیشینه به طور معنی داری بیش تر بودند (045/0=P).
نتیجه‏گیری: با توجه به افزایش بیش تر سطح پلاکت ها و فاکتور هشت پس از تمرین بیشینه و خطر تشکیل لخته، پیشنهاد می شود افراد غیرفعال برای حفظ سلامتی خود، برنامه تمرین مقاومتی را با شدت زیربیشینه شروع کنند.

تمرین مقاومتی، سلول های سفید خون، فاکتورهای انعقادی، مردان غیرفعال