امکان سنجی استقرار نظام مدیریت ایمنی بهداشت و محیط زیست در مدیریت روستایی دهستان جزینک زابل در سال 1396: یک مطالعه توصیفی

با رشد جمعیت مشکلات ایمنی بهداشت و محیط زیستی در روستاها افزایش می یابد. با توجه به ماهیت سکونت گاه های روستایی و خطرات و حوداثی که روستائیان را تهدید می کند. این مطالعه با هدف امکان سنجی استقرار نظام مدیریت ایمنی بهداشت ومحیط زیست در مدیریت روستایی مطالعه موردی در دهستان جزینک زابل در استان سیستان و بلوچستان انجام شد.

مطالعه توصیفی حاضر شامل52 نفر از مدیران، معتمدین، دهیاران و اعضای شوراهای اسلامی بود که از طریق سرشماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد. از آمار توصیفی برای متغیرهای دموگرافیک و از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و t مستقل جهت تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد.

نتایج نشان داد که نقش دهیاران در حفاظت از محیط زیست روستا 6/57 درصد (30 نفر) در سطح خوب و وضعیت شاخص های ایمنی 3 نفر (8/5 درصد) ضعیف، (75 درصد) 39 نفر وضعیت شاخص های ایمنی را متوسط، 8 نفر (4/15 درصد) خوب و 2 نفر (8/3 درصد) عالی بود. وضعیت محیط زیست روستا 5 نفر (6/9 درصد) ضعیف، 24 نفر (1/46 درصد) متوسط، (5/38 درصد) خوب و 3 نفر (8/5 درصد) عالی بود. تفاوت عملکرد شاخص های ایمنی بهداشت و محیط زیست نیز معنی دار بود (001/0=p).

نتایج نشان داد که میانگین امتیاز وضعیت شاخص های ایمنی بهداشت و محیط زیست در دهستان جزینک در حد متوسط و ضعیف می باشد، بنابراین نیاز به  توجه بیش تری به اجرا و استقرار مدیریت ایمنی بهداشت و محیط زیست در روستاها می باشد.
واژه های کلیدی: ایمنی، بهداشت، محیط زیست، روستایی، جزینک