بهره هوشی شرکت ها ابزاری برای بهبود مالی یا گزارشگری خدعه آمیز

با وجود این که بحران های مالی موضوعات جدیدی نیستند و هر شرکتی بنا به دلایلی با بحران مالی مواجه می شود اما بروز هر بحران بویژه اگر بزرگ باشد، می تواند باعث از دست رفتن شهرت سازمان ها شده و سلطه آن ها را در بازارهای جهانی مورد تهدید قرار دهد. پژوهش حاضر با بررسی اثر سرمایه فکری بر کنترل بحران مالی درون سازمانی در بازه زمانی 1388 تا 1394 در پی پاسخ به این پرسش است که سرمایه فکری تا چه میزان قابلیت کنترل و هدایت بحران مالی را دارد؟ و آیا ممکن است شرکتها با افزایش سطح سرمایه فکری خود برای جلوگیری از بحران مالی درون سازمانی، اقدام به گزارشگری خدعه آمیز نمایند؟ در همین راستا اطلاعات مالی 174 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد ارزیابی قرار گرفت. در این پژوهش، احتمال گزارشگری متقلبانه با استفاده از دو شاخص احتمال تقلب و مدیریت سود اندازه گیری می شود. کیفیت سرمایه فکری نیز با استفاده از مدل پالیک (2000) محاسبه گردید. نتایج پژوهش با استفاده از الگوی رگرسیون چند متغیره، نشان داد در سطح اطمینان 95درصد، سرمایه فکری با بحران مالی رابطه منفی و معناداری دارد. این بدان معناست که با افزایش سطح سرمایه فکری در شرکتها میزان وقوع بحران مالی کاهش می یابد و انباشت سرمایه فکری سبب کنترل وقوع بحران مالی می شود. همچنین، نتایج این پژوهش نشان داد که بین سرمایه فکری و احتمال گزارشگری متقلبانه با استفاده از هر دو مدل رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.