اولویت بندی و اعتباربخشی مدل جهت گیری انتخاب های ممکن فراروی کنشگران در نظریه حسابداری فرهنگی
هدف از مطالعه ی حاضر، تبیین مدل جهت گیری انتخاب های ممکن فراروی کنشگران در نظریه حسابداری فرهنگی و بررسی اولویت بندی و اعتباربخشی آن است. براساس نظریه پارسونز، مقوله های عام گرایی و خاص گرایی در نظریه حسابداری فرهنگی به عنوان یکی از انتخاب های ممکن فراروی کنشگران در محیط حسابداری به حساب می آید. روش مطالعه از نوع آمیخته بوده که از نظریه زمینه ای برای روش کیفی و روش پیمایشی برای جمع آوری داده های کمی و در قالب طرح اکتشافی انجام شده است. برای تحلیل داده ها از کدگذاری سه مرحله ای باز، محوری و انتخابی و نرم افزار MaxQDA10استفاده شد. داده ها پس از تجزیه و ترکیب در قالب 2 مقوله، 13مولفه و 68 شاخص دسته بندی شدند و مدل کاربردی طراحی گردید. روش نمونه گیری در بخش کیفی از نوع هدفمند بوده و در آن از سوال های مناسب مصاحبه نیمه ساختاریافته و عمیق استفاده شده است. یافته های حاصل از پژوهش حاضر نشان می دهد که مقوله عام گرایی به ترتیب از مولفه امور جاری سازمانی با بیشترین وزن و مولفه پاسخگویی حرفه ای با کمترین وزن تشکیل شده است. همچنین مولفه قومیت گرایی با بیشترین وزن و مولفه منطقه گرایی با کمترین وزن مقوله خاص گرایی را تشکیل می دهند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که مدل جهت گیری انتخاب های کنشگران نشان می دهد که عموما خاص گرایی و مولفه های آن در مقایسه با عام گرایی، از توجه بیشتری برخوردار بوده و جایگاه مهمتری در محیط حسابداری با توجه به رویکرد حسابداری فرهنگی دارا می باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.