آموزش ترکیبی؛ یادگیری ترکیبی؛ سبک های یادگیری؛ هوشهای چندگانه گاردنر

این پژوهش با هدف مطالعه تطبیقی سبک های یادگیری و ارتباظ آن با رضایت مندی تحصیلی در دانشجویان دو گروه الکترونیک و عادی انجام پذیرفته است.روش پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان دختر و پسر کارشناسی ارشد دوره های الکترونیکی (مجازی) و عادی (سنتی) رشته های علوم انسانی و فنی مهندسی و علوم پایه دانشگاه پیام نور اصفهان شامل1400 دانشجوی دوره الکترونیکی و 1600 دانشجودر دوره های عادی در سال 1395-1396 بوده که با استفاده از فرمون کوکران تعداد دانشجویان دوره های عادی 310 دانشجو .و حجم نمونه دانشجویان دوره های الکترونیکی 302 که در کل 612 تعیین گردید. حجم نمونه با روش نمونه گیری نمونه تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه سبک های یادگیری کلب (1999) و پرسشنامه رضایت تحصیلی بحرانی و جوکار (1378) استفاده گردید. هم در گروه عادی و هم گروه الکترونیکی بین سبک های یادگیری (همگرا، واگرا، جذب کننده و انطباق یابنده) و رضایتمندی رابطه معناداری وجود دارد . نتایج نشان داد که در دوره های عادی سبک همگرا، سبک واگرا جذب کنندهو انطباق یابنده دارای بیشترین رابطه را با رضایت تحصیلی را دارند. در دوره های الکترونیکی سبک واگرا، جذب کننده، انطباق یابنده و همگرا دارای بیشترین ارتباط با رضایت تحصیلی هستند. بررسی وضعیت سبک های یادگیری در گروه الکترونیکی نشان داد که سبک یادگیری همگرا با (14/57%) کمترین فراوانی، واگرا با (30/79%) بیشترین فراوانی ، سبک جذب کننده با (28/14%) و انطباق یابنده با 8(26/49%) فراوانی می باشند .بر رسی وضعیت سبک های یادگیری در گروه عادی سبک های همگرا و انطباق یابنده دارای کمترین فراوانی است و سبک یادگیری جذب کننده بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داد. ازنظر ستجش کیفیت دردوره های عادی بیشتر دانشجویان دارای عدم رضایت تحصیلی بودند و در مقابل در گروه الکترونیکی بیشتر دارای رضایت تحصیلی بودند.