بررسی و نقد کتاب مطالعات موزه (اصول و مبانی)

امروزه موزه ها در جهان نقش توسعه ای داخلی و خارجی دارند. «موزه» ها نهادی موثر در تعامل و همکاری بین المللی به شمار می آیند و در توسعه آموزش، مهارت های خلاق، و خودباوری فرهنگی در کشورها نقش موثری دارند. تجربه های جهانی حاکی از این است که موزه ها به مثابه نهادی پویا در جامعه در ارتقای دانش عمومی در حوزه میراث فرهنگی به طور موثری عمل می کنند و در کارآفرینی فرهنگی تاثیرگذار بوده اند. در آموزش دانش های مرتبط با حوزه میراث فرهنگی، مطالعات موزه، و دانش موزه داری ازجمله آموزش های پایه و تخصصی به شمار می آیند. باوجود اهمیت موزه و پتانسیل های بی بدیل موزه داری در کشور، چهارچوب مفهومی و عملیاتی موزه در ایران با فقر دانش حرفه ای روبه روست. انتشار کتاب مطالعات موزه تاحدودی این خلا را پر کرده است و فرصتی برای علاقه مندان این حوزه مطالعاتی به وجود آورده است. کتاب حاضر هرچند به لحاظ علمی و محتوایی با انتقاداتی روبه روست، باتوجه به این که جزو پیش گامان در حوزه مبانی مطالعات موزه تلقی می شود فی نفسه حرکت ارزش مند و روبه جلویی تلقی می شود. در این نوشتار، کتاب حاضر عمدتا به شکل محتوایی و علمی موردبررسی و نقد واقع می شود و پیش نهادهایی در کل متن مقاله ارائه شده است که تدوین کنندگان درصورت صلاح دید و وارددانستن آن ها می توانند در چاپ بعدی این موارد را مدنظر قرار دهند.