تاثیر مکمل یاری کوآنزیم Q10 بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و شاخص پراکسیداسیون لیپیدی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

بخوبی مشخص شده که استرس اکسیداتیو در بیماری مولتیپل اسکلروزیس(MS) سبب آسیب غشا لیپیدی و تخریب بافت عصبی می شود. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر  هشت هفته مصرف مکمل  کوآنزیمQ10 بر شاخص های اکسیداتیو و آنتی اکسیداتیو در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.

 در این تحقیق نیمه تجربی30 زن داوطلب مبتلا به MS (میانگین سنی 9/1± 35/1سال، وزن 13/6±59/2کیلوگرم و مقیاس ناتوانی  0/6 ±3/2) به صورت تصادفی در 2 گروه مساوی دارونما و مکمل قرار گرفتند. آزمودنی ها روزانه 300 میلی گرم  مکمل کوآنزیم Q10 یا دارونما به صورت کپسول خوراکی به مدت دو ماه مصرف کردند. پیش و پس از دوره مکمل یاری، برای بررسی تغییرات آنزیم های سوپر اکساید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) ، میزان مالون دی آلدئید(MDA)   و کوآنزیم Q10  از همه آزمودنی ها در حالت ناشتا خون گیری به عمل آمد و شاخص ناتوانی(EDSS) همه آزمودنی ها اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس اندازه های مکرر در سطح معنی داری 05/0p< در نرم افزار SPSS نسخه 20 بررسی شدند.

شاخص سوپر اکساید دیسموتاز (p=0/001) و کوآنزیمQ10 (p=0/002) در مقایسه با گروه دارونما افزایش معنی داری داشت. اما در دیگر شاخص های تحقیق (GPX ,TAC ,MDA)  و شاخص ناتوانی حرکتی ((EDSS بین دو گروه تفاوت معنا داری مشاهده نشد.

به نظر مصرف مکمل کوآنزیم Q10 بر شاخص ناتوانی حرکتی و پراکسیداسیون لیپید در زنان مبتلا به MS تاثیر ندارد اما می تواند با افزایش سطوح Q10، SOD باعث بهبود ظرفیت آنتی اکسیدانی در این بیماران شود.