تاثیر یک دوره تمرین تناوبی بر بیان ژن TGF-β سایتوکاین القاکننده فرایند گذر از اپی تلیال به مزانشیمی، حجم تومور و کاشکسی در موش های مبتلا به سرطان پستان (یک مطالعه تجربی)

بسیاری از مرگ ومیرهای مبتلایان به سرطان ناشی از متاستاز است و فرایند درگیر در متاستاز انتقال از حالت اپی تلیالی به مزانشیمی است؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین تناوبی بر بیان بیومارکر مزانشیمی TGF-β، کاشکسی و حجم تومور در موش‏های مبتلا به سرطان پستان بود.

تعداد 32 موش ماده نژاد بالب سی به طور تصادفی به 4 گروه مساوی ورزش تومور ورزش، استراحت تومور استراحت، استراحت تومور ورزش و گروه ورزش تومور استراحت تقسیم شدند. 6 هفته قبل و 4 هفته بعد از پیدایش تومور، تمرین تناوبی اجرا شد. تمام موش‏‏ها از طریق تزریق زیرجلدی از رده سلولی 4T-1 سرطانی شدند. برای بررسی بیان ژن TGF-β از روش Real-Time PCR استفاده شد. تست‏های وزنه و صفحه معکوس برای برآورد عملکرد عضلانی از موش‏ها گرفته شد. داده ‏ها با روش آزمون‏ تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری (0/05≥ P) تجزیه وتحلیل شدند.

نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بیان ژن TGF-β بافت تومور در گروه تمرین تومور تمرین نسبت به گروه استراحت تومور استراحت کاهش معنی داری داشت (p=0/005). همچنین، کاهش معنی دار حجم تومور در هر دو گروه تمرینی (RTE و ETE) نسبت به گروه کنترل (RTR) مشاهده شد (p=0/0001). نتایج تست‏های عملکردی نشان دهنده کاهش عملکرد عضلانی در اثر سرطان بوده است (0/003=P) و تمرین تناوبی توانسته بود عملکرد عضلانی را در سرطان حفظ کند (0/045=P).

بر اساس نتایج پژوهش حاضر، یک دوره تمرین تناوبی با کاهش رشد حجم تومور و کاهش بیان ژن بیومارکرهای مزانشیمی همراه با افزایش قدرت عملکردی، می‏تواند علاوه بر نقش پیشگیرانه نقش کمک درمانی در سرطان پستان داشته باشد و از کاشکسی سرطان جلوگیری کند.