ارزیابی تاثیر زغال های زیستی مختلف بر ویژگی های ریخت شناسی اسکنبیل کرمانی Calligonum bungei Boiss.

در بوم نظام های (اکوسیستم) مناطق خشک و نیمه خشک، گیاهان چوبی و چندساله از مهم ترین عامل های کاهنده سرعت باد و رسوب گذاری ماسه بادی ها هستند. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر مقدارهای مختلف مواد افزودنی به خاک بر ویژگی های رویشی گیاه اسکنبیل کرمانی Calligonum bungei Boiss. انجام شد. این آزمایش به صورت گلخانه ای با نسبت های مختلف مواد افزودنی زغال زیستی طبیعی و زغال زیستی تولیدشده از کمپوست زباله شهری به خاک، حضور و عدم حضور میکوریزا بر روی گیاه اسکنبیل کرمانی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، اجرا شد. عامل های در نظر گرفته شده در این آزمایش، شامل عامل قارچ میکوریزا (در دو سطح میکوریزا مصرف و عدم مصرف میکوریزا)، عامل زغال زیستی طبیعی در چهار مقدار صفر، 1، 3 و 5 درصد وزنی و عامل زغال زیستی تولیدشده از کمپوست زباله شهری در چهار مقدار صفر، 1، 3 و 5 درصد وزنی بود. نتیجه نشان داد که کاربرد زغال های زیستی در تیمارهای دارای میکوریزا تیمار هفت موجب افزایش 34/62% ارتفاع گیاه، 42/38% قطر یقه، 554/02% حجم تاج پوشش، 124/06% طول ریشه، 30/92% وزن تر اندام هوایی و 36/23% و در تیمارهای بدون میکوریزا (تیمار 23) موجب افزایش 39/24% ارتفاع گیاه، 35/98% قطر یقه، 152/1% حجم تاج پوشش، 17/74% طول ریشه، 68/53% وزن تر اندام هوایی و 20/75% وزن تر ریشه نسبت به تیمار شاهد شد. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش، بهره گیری از مقدارهای ذکر شده زغال های زیستی همراه با بقایای گیاهی و طبیعی (تیمارهفت)، به دلیل ارزانی، در دسترس بودن، افزایش حاصلخیزی خاک و رشد بهتر گیاه اسکنبیل و دیگر گیاهان مشابه ویژه مناطق بیابانی توصیه می شود.