بررسی اثر سمیت 4-No2pgC و 4-MePgC دو مشتق از خانواده دی هیدرو پیرانو [2,3-g] کرومن بر رده سلولی K562 (لوسمی میلوئید مزمن)

لوسمی میلوئیدی مزمن (CML) یک بیماری بدخیمی خونی همراه با نوعی اختلال کروموزومی است و به عنوان یکی از انواع شایع لوسمی ‏ها شناخته شده است. خانواده کرومن‏ ها خواص ضد‏سرطانی قوی از خود نشان می‏دهند. بنابراین در این پژوهش اثر دو مشتق از خانواده دی‏ هیدرو‏پیرانو [2, 3-g] کرومن بر سمیت سلولی و القای آپوپتوز در سلول‏ های سرطانی K562 و مقایسه آن با سلول‏ های نرمال تک هسته ‏ای خون محیطی (PBMC) بررسی شد. رده سلولی K562 در حضور مشتق‏ های کرومن ذکرشده در غلظت ‏های 200-40میکرومولار و زمان 24-72ساعت کشت شد. اثر این ترکیب‏ ها بر رشد و زنده‏ مانی سلول ‏های K562 و PBMC از طریق سنجش MTT و القای آپوپتوز با فلوسایتومتری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که این مشتق‏ های کرومنی رشد رده سلولی K562 را مهار می‏ کنند. همچنین با افزایش غلظت و زمان تیمار، سمیت سلولی افزایش یافت. از میان این دو ترکیب 4-No2pgC (2/75±129=IC50) سمیت بالا و 4-MePgC (3/42±214=IC50) سمیت پایین را پس از 72ساعت تیمار بر رده سلولی K562 نشان داد. همچنین نتایج فلوسایتومتری اثر القای آپوپتوز از طریق این ترکیب‏ها را بر رده سلولی K562 نشان داد. براساس نتایج حاصل از این پژوهش، مشتق‏ های کرومن می‏توانند آپوپتوز را در رده سلولی K562 القا کنند و این ترکیب‏ ها نسبت به سلول‏ های سرطانی، اثر سمیت کمتری بر سلول نرمال دارند و در نتیجه این ترکیب ‏ها می‏ توانند به عنوان کاندیدای مناسبی برای درمان بدخیمی ‏های خونی مورد بررسی قرار گیرند.