بهینه سازی سنتز نانو ذرات مغناطیسی به منظور کاربرد در علوم زیستی

در سال های اخیر مطالعات فراوانی در جهت ساخت نانو ذرات مغناطیسی به منظور کاربرد در زمینه های مختلف علوم صورت گرفته است. طراحی و روش سنتز مناسب این نانو ذرات، بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی و کاربردهای متنوع آن ها به ویژه در زمینه علوم زیستی به صورت مستقیم تاثیرگذار است. روش های مختلفی برای ساخت نانو ذرات مغناطیسی وجود دارد. یکی از ساده ترین و کارآمدترین روش های سنتز نانو ذرات مغناطیسی روش هم رسوبی شیمیایی است، ولی توده ای شدن نانوذرات مغناطیسی یکی از مشکلات ساخت نانوذرات مغناطیسی با این روش است. در این پژوهش پروتکل های مختلف سنتز نانو ذرات مغناطیسی به روش هم رسوبی و پوشش دار کردن آن ها با سیلیکا انجام گرفت و تاثیر عوامل مختلف نظیر نوع ترکیب قلیایی مورداستفاده، استفاده از نمک سیترات، دما و اولتراسونیکاسیون در پراکندگی، میزان توده ای شدن نانو ذرات مغناطیسی و پایداری آن ها در محلول های آبی موردبررسی قرار گرفت. درنهایت یک پروتکل ساده و تکرارپذیر برای ساخت نانو ذرات مغناطیسی با توزیع اندازه مناسب و پراکندگی بالا در محلول های آبی به منظور استفاده در کاربردهای علوم زیستی بهینه سازی و معرفی گردید.