بررسی ارتباط ریزرخساره ها، محیط رسوبی، دیاژنز و کیفیت مخزنی سازند میشریف (سنومانین آغازین- تورونین) در میدان نفتی اسفند (سیری E)، شمال خاوری خلیج فارس

سازند میشریف (به سن سنومانین- تورونین) یکی از مهم ترین مخازن هیدروکربنی حوضه خلیج فارس با ترکیب سنگ شناسی آهک است. در پژوهش حاضر برای شناسایی ریزرخساره ها و محیط رسوبی، فرایندهای دیاژنزی و نقش این فرایندها در کیفیت مخزنی سازند میشریف در میدان نفتی اسفند، تعداد 151 مقطع نازک میکروسکوپی به همراه داده های تخلخل و تراوایی دو چاه SIE-5 و SIE-6 مطالعه شدند. مطالعه های پتروگرافی به شناسایی 11 ریزرخساره متعلق به زیرمحیط های پهنه جزرومدی، لاگون، پشته کربناته، رمپ میانی و رمپ بیرونی در محیط رمپ کربناته هموکلینال منجر شدند. عمده ریزرخساره های دو چاه یادشده به زیرمحیط پشته کربناته و لاگون تعلق دارند و توالی نهشته شده در هر دو چاه کم عمق شدگی به سمت بالا را نشان می دهد. مهم ترین مشخصه های دیاژنتیکی در سازند میشریف عبارتند از: انحلال، سیمانی شدن، تراکم، دولومیتی شدن، شکستگی و استیلولیتی شدن. بررسی ها نشان می دهند تقریبا تمام ریزرخساره های سازند میشریف در هر دو چاه در کلاس 1 و 2 پتروفیزیکی لوسیا قرار گرفته اند و وضعیت مخزنی مناسبی دارند. بهترین ریزرخساره های مخزنی سازند میشریف در کمربند های لاگون، پشته کربناته و رمپ میانی نهشته شده اند. از سوی دیگر، وضعیت مخزنی کمربندهای رخساره ای مشابه در دو چاه باهم متفاوت است و بر مبنای این تفاوت وضعیت مخزنی، تاثیر فرایندهای دیاژنزی نسبت به محیط رسوبی روی کیفیت مخزنی بیشتر بوده است و می توان مخزن میشریف را مخزنی دیاژنتیک در نظر گرفت.