انعطاف پذیری شرایط کاری و اعتماد کارکنان: تحلیلی از نقش میانجی رفتارسازمانی مثبت گرا

در عصر حاضر سازمان ها به صورت فزاینده ای با محیط های پویا و متغیر مواجه شده اند که این امر به علتایجاد تغییرات ساختاری در ساختار اجتماعی جوامع، روابط اقتصادی و اشکال سازمانی، موجب روابط آزادو غیر قابل نظارت میان افراد شده است و نیاز به اعتماد را به عنوان عاملی بنیادی برای ایجاد پیوندهایجدید میان افراد و عملکرد داوطلبانه در سازمان آشکار ساخته است. در پژوهش حاضر، رابطه بینانعطاف پذیری کاری و اعتماد کارکنان با تحلیلی بر نقش میانجی رفتار سازمانی مثبت گرا بررسی شده است.این پژوهش بر روی نمونه ای 800 نفری از مدیران و کارکنان اداره کل راه و شهر سازی استان گیلان انجامشد. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و ازنظر روش گردآوری داده ها، توصیفی پیمایشی است. به -منظور ارزیابی روایی و تایید مدل و پایایی تحقیق از تحلیل عاملی تاییدی و آلفای کرونباخ استفاده شده وبرای آزمون فرضیات تحقیق نیز از روش معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته ها نشان داد بین همهابعاد انعطاف پذیری شرایط کاری و اعتماد کارکنان رابطه مثبت و معن اداری وجود دارد. وجود رابطه مثبت ومعنادار بین ابعاد انعطاف پذیری شرایط کاری و رفتار سازمانی مثبت گرا نیز تایید می شود. همچنین رابطهمثبت و معناداری بین رفتار سازمانی مثبت گرا و اعتماد کارکنان وجود دارد.