اثر غلظت های کشنده و زیرکشنده سه حشره کش روی برخی فرآسنجه های رشدی زنبور پارازیتوئید Habrobracon hebetor به روش تماسی و میزبان مسموم

تعیین اثرات غلظت های کشنده و زیرکشنده ی حشره کش ها بر فرآسنجه های رشدی دشمنان طبیعی زنده مانده یکی از نیازهای تحقیقاتی در برنامه های مدیریت آفات می باشد. هرچه این اثرات کمتر باشد حشره کش انتخابی تر عمل کرده و در برنامه کنترل آفات از جایگاه بهتری برخوردار می باشد. زنبور پارازیتوئید Habrobracon hebetor Say به عنوان یک دشمن طبیعی موثر نیز از این قاعده مستثنی نیست. در این تحقیق اثر کشنده و زیرکشنده ی حشره کش های رایج آبامکتین® و پروتئوس® و سیرینول® به دو روش تماسی و میزبان مسموم بر خصوصیات رشدی این زنبور بررسی گردید. آزمایش های زیست سنجی در شرایط آزمایشگاهی (دمای 2±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±60 درصد و روشنایی 8D:16L) در پنج تکرار و هر تکرار با 30 زنبور در روش تماسی و هر تکرار با 15 لارو میزبان آزمایشگاهی (شب پره آرد، Ephestia kuhniella Zeller) در روش میزبان مسموم انجام شد. غلظت کشنده این تیمارها در روش تماسی روی این زنبور پارازیتوئید به ترتیب 38/1، 037/0 و 621/6 میلی لیتر بر لیتر و روی لارو میزبان آزمایشگاهی برای این زنبور به ترتیب 0/490، 2/155 و 0/138 میلی لیتر بر لیتر بدست آمد. نتایج نشان داد که بیشترین کل طول دوره ی رشدی این زنبور پس از تیمار شاهد (0/79± 25/95روز) مربوط به تیمار سیرینول در روش میزبان مسموم با غلظت زیرکشنده (0/86 ± 23/42روز) بود. بیشترین طول عمر حشرات ماده زنبور مربوط به تیمار سیرینول در کاربرد غلظت زیرکشنده به صورت تماسی (0/17± 30/31 روز) و بیشترین طول عمر حشرات نر مربوط به کاربرد تیمار سیرینول در غلظت زیرکشنده در روش میزبان مسموم (0/15± 22/02روز) بود. بیشترین میزان تخم گذاشته شده در تیمار سیرینول در غلظت زیرکشنده به صورت کاربرد تماسی (1/48 ± 177/01عدد) مشاهده شد. نتایج نشان داد که تیمار سیرینول به صورت کاربرد تماسی کمترین اثر سوء را روی زنبور پارازیتوئید داشت.