تاثیر منابع مختلف فیبر نامحلول بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های خونی در جوجه های گوشتی

این آزمایش با هدف بررسی اثرات استفاده از منابع مختلف فیبر نامحلول بر قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجه های خونی و عملکرد جوجه های گوشتی طراحی و اجرا شد. تعداد 200 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل یک جیره ذرت- سویا (شاهد) یا همراه با چهار منبع فیبر نامحلول شامل 30 گرم بر کیلوگرم پوسته برنج، 30 گرم بر کیلوگرم پوسته سویا، 18 گرم بر کیلوگرم آربوسل و 14 گرم بر کیلوگرم بامبو بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مصرف خوراک در دوره‎ پایانی در گروه شاهد و تیمار حاوی پوسته سویا بود درحالی که کمترین مصرف خوراک در تیمار حاوی منبع فیبر بامبو مشاهده شد (05/0p <). پرندگان گروه شاهد و تیمار حاوی پوسته برنج در دوره‎ پایانی افزایش وزن بیشتری را نشان دادند و کمترین افزایش وزن بدن مربوط به جوجه‎های تغذیه شده با منبع فیبر بامبو بود (05/0p <). از نظر ضریب تبدیل غذایی در دوره پایانی تفاوت میان تیما‎رها معنی‎دار بود، به طوری که کمترین ضریب تبدیل غذایی در تیمار حاوی پوسته برنج و بیشترین ضریب تبدیل در گروه حاوی بامبو مشاهده شد (05/0p <). اثرات تیمارها بر قابلیت هضم ماده خشک و پروتئین خام معنی دار نبود (05/0p >)؛ قابلیت هضم چربی تحت تاثیر تیمارهای حاوی پوسته برنج و آربوسل بیشتر از تیمارهای دیگر بود (05/0p <). تیمارهای حاوی پوسته برنج و آربوسل باعث افزایش سطح تری گلیسرید و کاهش کلسترول پلاسما شدند (05/0p <). به طور کلی در این تحقیق استفاده از پوسته برنج به عنوان منبع فیبر نامحلول با کمترین اثرات نامطلوب بر عملکرد جوجه های گوشتی شناخته شد.