تاثیر فوکوئیدان، پروبیوتیک و آنتی بیوتیک بر شاخص های رشد، جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و فراسنجه های خون جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور مقایسه اثر افزودن فوکوئیدان، پروبیوتیک و آنتی‏بیوتیک در جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه، جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و فراسنجه ‏های خون جوجه‏ های گوشتی انجام شد. تعداد 250 قطعه جوجه نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی در پنج تیمار آزمایشی با پنج تکرار توزیع و به مدت 24 روز پرورش یافتند. پس از تهیه یک جیره پایه ذرت-سویا، تیمارهای غذایی حاوی 1) بدون افزودنی (تیمار شاهد)، 2) 02/0 درصد آنتی‏بیوتیک اکسی تتراسایکلین، 3) 05/0 درصد پری‏بیوتیک فوکوئیدان، 4) 02/0 درصد پروبیوتیک گالیپرو و 5) 05/0 درصد پری‏بیوتیک فوکوئیدان و 02/0 درصد پروبیوتیک گالیپرو (تیمار سین‏بیوتیک) فراهم شد. استفاده از آنتی‏ بیوتیک توانست افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک پرندگان را در پایان روز 10 و 24 آزمایش نسبت به تیمار شاهد بهبود دهد، درحالیکه استفاده از پروبیوتیک تنها در بهبود ضریب تبدیل خوراک موثر بود (05/0 > p). استفاده از فوکوئیدان و سین‏بیوتیک فقط به صورت عددی سبب بهبود افزایش وزن (به ترتیب به میزان 88/3 و 76/3 درصد) و ضریب تبدیل خوراک (به ترتیب میزان 31/2 و 73/4 درصد) در پایان 24 روزگی شدند. در پرندگان تحت تیمار سین‏بیوتیک در مقایسه با تیمار شاهد، وزن نسبی چربی شکمی کاهش و وزن نسبی بورس فابرسیوس افزایش یافت (05/0 > p). افزودنی ‏های آنتی‏ بیوتیک و سین‏بیوتیک جمعیت باکتری‏ های کلی‏فرم را در ایلئوم نسبت به تیمار شاهد کاهش دادند (05/0 > p). تیمارهای پروبیوتیک و سین‏بیوتیک در مقایسه با تیمار آنتی ‏بیوتیک جمعیت باکتری‏ های اسیدلاکتیکی ایلئوم را افزایش و غلظت کلسترول سرم را کاهش دادند (05/0 > p). همچنین فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز سرم در تیمارهای پروبیوتیک و سین‏بیوتیک نسبت به تیمار شاهد بالاتر بود (05/0 > p).  نتایج آزمایش حاضر نشان داد که پری‏بیوتیک فوکوئیدان می‏ تواند بواسطه اثر همکوشی با پروبیوتیک ‏ها به عنوان جایگزین آنتی‏ بیوتیک‏ های محرک رشد جهت بهبود  رشد و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش توصیه شود.